Rust in mijn hoofd? Met ADHD? Hoe dan?!

Laat me je meteen iets bekennen: als iemand zegt “gewoon even je hoofd leegmaken”, wil ik het liefst vriendelijk glimlachen terwijl ik inwendig schreeuw. Want als je ADHD hebt, dan weet je: mijn hoofd is geen strandwandeling, het is eerder een achtbaan met vuurwerk, een pan soep die overkookt én een Spotify-playlist die nooit stopt — allemaal tegelijk.

Waarom rust zo’n groot ding is bij ADHD

Voor veel mensen betekent rust: op de bank liggen, boekje lezen, even niks.
Voor mij (en veel anderen met ADHD): "even niks" voelt als alles. Mijn brein vult stilte razendsnel op met gedachten, ideeën, to-do-lijstjes, zorgen en ongevraagde herinneringen van gênante momenten uit 2009.

Rust is dus niet alleen iets wat we missen, het is iets waar we soms zelfs een beetje bang voor zijn.

hunkeren naar rust, maar onrustig worden van rust

Ik wil het wel. Echt. Die innerlijke rust. De zen-modus. De diepe zucht van “aaahhh… lekker even niks.” Maar zodra het stil wordt, voel ik me… ongemakkelijk. Alsof er iets niet klopt. Alsof ik iets vergeet. Alsof ik eigenlijk nu iets zou moeten doen, verbeteren, regelen of googelen.

En guess what? Dat is ADHD ten voeten uit. Je brein is altijd “aan”. Niet omdat je dat wil, maar omdat het automatisch gebeurt. Rust nemen voelt dan niet als ontspanning, maar als een taak. En we weten allemaal hoe lekker die taken blijven liggen, toch?

Dus… hoe dán?

Rust vinden met ADHD is geen kwestie van “ga even zitten”. Het is een kwestie van leren wat voor jou werkt. En dat ziet er vaak heel anders uit dan het standaard mindfulness-boekje voorschrijft.

Een paar dingen die mij soms helpen (want niks werkt altijd):

• Beweging met een doel: Wandelen met een podcast of muziek. Fietsen met een missie (brood halen telt ook).
  Als het goed weer is wandel ik elke dag na het eten even een half uurtje. En dat is echt super fijn.

• Creatieve uitlaatkleppen: Schrijven, tekenen, kliederen met kleur als m’n handen bezig zijn, wordt m’n hoofd rustiger. Ik gebruik daarvoor mijn verschillende journals. Kijk eens tussen de mijn favorieten pagina.

• Structuur met lucht: Een vaste ochtendroutine met ruimte om te falen. Want planning is mooi, maar realiteit is rommelig. Ja en ook ik loop hier nog elke dag tegen aan. een routine vinden vind ik super lastig, maar ik merk dat het steeds een beetje beter gaat

• Kleine momenten van stilte: Geen half uur mediteren, maar drie keer diep ademen bij het koffieapparaat. Dat is al winst. Maar ultieme rust is voor mij buiten bij de voordeur op het muurtje mijn kopje koffie drinken over het land heen kijken en de zonsondergang zien. dat is voor mij echt puur genieten.

En nee, het hoeft niet perfect

Laat los dat rust eruit moet zien als een meditatiekussen bij kaarslicht. Misschien is jouw versie van rust gewoon: 10 minuten scrollen zonder schuldgevoel. Of keihard meeblèren met muziek in de auto. Als je er even van op adem komt? Dan telt het.

Kortom: rust met ADHD is een zoektocht. Geen einddoel, maar iets wat je af en toe mag aanraken. Even landen. Even thuiskomen in je hoofd.
En soms lukt het. Soms niet. Maar als je dit leest en denkt “Ja, dit dus”, weet dan: je bent niet alleen. En je hoeft het niet perfect te doen. Alleen echt zijn is al genoeg.